Kwetsbaar
•KWETSBAAR•
Als jong, kwetsbaar meisje, toen nog een puber, kwam ze in aanraking met ‘verkeerde mensen’…
Mannen…
Die bezig waren met het dealen van drugs, geweld en wie weet wat nog meer…
Ze hadden altijd veel geld op zak en namen haar en een vriendin mee en palmden de meiden in met mooie praatjes…
Ze was hopeloos verliefd…
Ze vond het spannend en thuis werd ze niet blij, eerder verdrietig, dus zoveel mogelijk weg zijn was de beste optie…
Ze had met haar moeder veel ruzie en moeders had niet anders geleerd om uit onmacht te reageren zoals haar eigen vader ook deed…
•
Haar eigen vader was op zoek naar zichzelf, om zijn gevoelens van homoseksualiteit een plek te geven in een samenleving waar dit nog steeds taboe was en een leven op te bouwen zoals hij dat wilde leven…
•
En zij…
Zij was hopeloos op zoek naar liefde en aandacht…
Niet omdat ze dit niet kreeg van haar ouders…
Integendeel, haar ouders lieten merken dat ze onvoorwaardelijk van haar hielden…
En toch…
Ze was gekwetst…
Ze was als klein kindje in aanraking geweest met ongewenste intimiteiten, onveilige gevoelens, eenzaamheid, angst…
Deze gevoelens werden door de volwassenen om haar heen gebagatelliseerd, genegeerd of niet serieus genoeg genomen?
•
Ze weet nu in ieder geval zeker dat haar intelligentie en liefde haar redding is geweest…
Het kwetsbare meisje van toen wist dat ze niet goed bezig was en dat ze weg wilde uit de boze wereld waarin ze zich begaf…
Ze wist alleen een hele tijd niet HOE…
Hulp vragen was taboe…
Ze kon dat zelf!
Ze moest dat van zichzelf, zelf doen!
•
De spanning en de aandacht hielden haar langere tijd daar waar ze zich in begaf…
Tot dat het moment kwam dat ze de stap durfde te zetten…
Weg uit de situatie, dit betekende ook verhuizen…
•
De drugsverslaving werd aangepakt…
Ook dat betekende vooral, alle mensen die een trigger konden zijn uit haar systeem halen…
Geen situaties meer opzoeken waar drugs werden gebruikt en zich NIET MEER laten verleiden tot…
•
Ze was vastbesloten haar leven te beteren en iedereen te laten zien dat ze het zelf wel kon!
Ze had schuldgevoelens naar haar ouders…
Wat had ze hen aangedaan…
Haar ouders zijn een tijd bedreigd geworden…
Gelukkig bleef het hierbij…
•
Ze ging studeren…
In de eerste weken nog onder invloed van verdovende middelen…
Maar daarna vrij snel nuchter…
Ze ging in therapie…
Ze wilden haar laten opnemen…
Net toen ze haar nieuwe leven was gestart…
Echt niet!
Moeders ging mee naar therapie…
Daar hebben ze elkaar vergeven…
En dan bedoel ik ÈCHT vergeven!
•
Vanaf toen wilde ze alles TÈ goed doen…
Perfectionisme werd een dingetje…
Tja en dan ga je ‘over de kop’…
En niet 1x…
•
Jullie begrijpen dat mijn levensmotto nadien FCK PRFCT werd…
Niet alles kan perfect, niet alles is perfect, niemand is perfect…
Het is onze eigen bril die bepaalt hoe we naar de wereld kijken!
•
Dus…
Lieve mensen…
Heb geen oordeel, maar stel vragen…
Handel uit liefde en in liefde…
Neem elkaar lief…
Je weet nooit waar bepaald gedrag, houding of mening vandaan komt…
Door deze met elkaar te delen ontstaat er hopelijk meer begrip voor de ander en geeft dit nieuwe inzichten om niet zomaar te handelen vanuit aannames…
FCK PRFCT
❤️🖕🏻